Netgiraffen zijn te herkennen aan hun netvormige vlekkenpatroon. Dit vlekkenpatroon dient als camouflage en is bij elk dier uniek. Aan de vacht is te zien hoe oud de giraffe is: hoe ouder het dier, hoe donkerder de vacht.
De giraffe doet maar enkele kleine dutjes op een dag, vaak duurt een dutje slechts 20 minuten. In totaal slaapt een giraffe gedurende een hele dag en nacht 1,5 tot 5 uur.
Wil je meer weten over de IUCN-status of de EEP? Klik hier.
De donkere vacht rondom de ogen beschermt de huid tegen de zon. Ook hebben ze hierdoor geen last van weerkaatsende zon in de ogen waardoor ze beter de omgeving in de gaten kunnen houden.
Als de stokstaartjes insecten aan het zoeken zijn, staat één stokstaartje op wacht. Bij gevaar wordt een alarmkreet geslagen en duikt iedereen terug in zijn hol. Voor elke vijand hebben ze een andere alarmkreet.
Wil je meer weten over de IUCN-status of de EEP? Klik hier.
Wanneer de muntjak in gevaar verkeert, blijft hij doodstil staan en maakt hij een blaffend geluid. Deze ‘noodroep’ is een uiting van angst. Dankzij dit geluid wordt de muntjak ook wel ‘blafhert’ genoemd.
Mannelijke muntjaks hebben opvallend lange hoektanden die ze gebruiken tijdens het vechten. Zowel mannen als vrouwen markeren hun territorium met vocht dat uit een geurklier bij de ogen komt.
Wil je meer weten over de IUCN-status of de EEP? Klik hier.
Dwergnijlpaarden leven, in tegenstelling tot hun grote neven, overdag op het land en trekken ‘s nachts naar het water. Dwergnijlpaarden leven alleen of met een jong terwijl gewone nijlpaarden in groepen leven.
Dwergnijlpaarden hebben een dunne en gevoelige huid. Om de huid soepel te houden en te beschermen tegen de zon geven speciale klieren een olieachtige, slijmerige vloeistof af met zonnebrandfactor 15.
Wil je meer weten over de IUCN-status of de EEP? Klik hier.
Kamelen hebben twee bulten op hun rug waar geen water maar vet wordt opgeslagen. Dat vet wordt gebruikt als energiebron in tijden van voedselschaarste. De bulten staan rechtop als de vetvoorraad maximaal is.
Door de lange wimpers en het derde, transparante ooglid worden de ogen beschermd tegen opwaaiend zand. De neusgaten kunnen ze samenknijpen tot spleetjes, zodat er geen zand in komt.
Wil je meer weten over de IUCN-status of de EEP? Klik hier.
Wilde honden jagen in grote groepen. Door hun prooi eerst uit te putten en daarna met zijn allen tegelijk toe te slaan, kunnen ze zelfs prooien vangen die groter, sterker en sneller zijn dan zijzelf.
In een roedel wilde honden ligt de leiding bij het alfapaar. Dit dominante paar bepaalt op welke prooi er gejaagd gaat worden. Ook mag alleen dit paar jongen krijgen. De rest van de groep helpt met het opvoeden.
Wil je meer weten over de IUCN-status of de EEP? Klik hier.
De cheeta, ook wel jachtluipaard genoemd, is met een topsnelheid van 120 km/u het snelste landdier ter wereld. Dankzij zijn gespierde poten en slanke postuur kan hij een korte periode zeer hard rennen.
Per worp krijgt de cheeta meestal 3 tot 5 jongen die anderhalf tot twee jaar bij haar blijven. Het vrouwtje voedt de jongen alleen op, zonder hulp van de vader. Bij de geboorte zijn de jongen al helemaal gevlekt.
Wil je meer weten over de IUCN-status of de EEP? Klik hier.
Met zijn allen bij elkaar, zijn ze veiliger. Het dier dat als eerst gevaar ziet, waarschuwt de rest door in de lucht te springen en weg te rennen. Meteen gevolgd door de groepsleden.
Mannetjes kun je herkennen aan de kleur. Zij zijn op de rug veel donkerder dan vrouwtjes. Maar vooral vallen de grote hoorns op. Deze kunnen tot 60 cm lang worden en groeien spiraalsgewijs in 4 draaiingen.
Wil je meer weten over de IUCN-status of de EEP? Klik hier.
Mannetjes leeuwen zijn te herkennen aan hun manen. Dit zijn de lange haren in de nek van de leeuw. De manen zeggen ook veel over de leeuw. De kleur en volheid kunnen een indicatie zijn van de gezondheid van de leeuw. Ook zijn de manen een goede maatstaf voor de leeftijd van de leeuw. Hoe donkerder de manen, hoe ouder de leeuw.
Leeuwen zijn niet kieskeurig als het om eten gaat. Ze eten alleen vlees, maar wel vlees van allerlei verschillende dieren. Van kleine impala’s tot enorme olifanten. Soms eten ze zelfs vis of de eieren van een struisvogel.
Wil je meer weten over de IUCN-status of de EEP? Klik hier.
Hoenderganzen leven aan de zuidkust van Australië. Zij komen vooral voor op afgelegen en kale eilanden. Vaak zijn deze eilanden onbewoond en hebben de ganzen er weinig vijanden.
Mannetjes en vrouwtjes blijven hun hele leven samen. Het mannetje bouwt elk jaar een nest. Het vrouwtje broedt daarna de eieren uit. Als er eenmaal kuikens zijn dan zorgen vader en moeder daar samen voor.
Wil je meer weten over de IUCN-status of de EEP? Klik hier.
