Als je naar een fossa kijkt, denk je misschien dat het een soort kat is. In sommige talen wordt de fossa ook wel fretkat genoemd. Toch is het geen familie van de kat of de fret. Fossa’s horen in hun eigen groep. Hun dichtstbijzijnde familieleden zijn de mangoesten.
Een geboren klimmer
Fossa’s kunnen heel goed klimmen. Ze hebben scherpe klauwen en een lange staart voor de balans. Ze springen snel van tak tot tak en van boom naar boom. Ze kunnen zelfs op z’n kop aan de onderkant van een tak kruipen.
Verdwenen
Fossa’s komen alleen voor op Madagaskar. Op dit grote eiland is bijna 90% van het bos verdwenen. Mensen kappen de bomen voor hout of branden het bos af om er eten te verbouwen. Hierdoor wordt de fossa met uitsterven bedreigd. Er zijn nu waarschijnlijk nog maar zo’n 2.500 fossa’s in het wild.
Geheimzinnige dieren
Er zijn nog veel dingen die we niet weten over fossa’s. Dat komt omdat er nog maar zo weinig in het wild leven. Maar ook omdat ze vooral ’s nachts actief zijn. Fossa’s leven alleen en kunnen op een dag wel 25 kilometer lopen. Alles bij elkaar maakt dat de fossa een heel lastig dier om te bestuderen.
Dik-diks behoren tot de kleinste antilopes ter wereld. Met hun 35 tot 50 cm zijn ze soms zelfs op hele korte afstand amper te spotten. Je moet dus een echte spoorzoeker zijn om ze te vinden.
Naam
De naam dik-dik heeft deze antilope aan zijn geluid te danken. Ze kunnen in geval van gevaar een geluid maken wat klinkt als ‘zik-zik’. Hiermee probeert de dik-dik prooidieren af te schrikken en aan andere dik-diks te laten weten dat er gevaar is.
De Brazzameerkat is de enige meerkat die een vaste paarband aangaat. Dat betekent dat wanneer een Brazzameerkat een partner gevonden heeft, ze altijd aan elkaar trouw zullen blijven.
Communicatie
Brazzameerkatten kunnen zowel vocaal als visueel communiceren. Staren is een vorm van bedreiging en wanneer ze geeuwen betekent het dat ze gespannen zijn of zich bedreigd voelen. Ook het tonen van de hoektanden is bij de mannetjes een uiting van spanning of bedreiging.
Netgiraffen zijn te herkennen aan hun netvormige vlekkenpatroon. Dit vlekkenpatroon dient als camouflage en is bij elk dier uniek. Aan de vacht is te zien hoe oud de giraf is: hoe ouder het dier, hoe donkerder de vacht.
Dutjes
De giraf doet maar enkele kleine dutjes op een dag, vaak duurt een dutje slechts 20 minuten. In totaal slaapt een giraf gedurende een hele dag en nacht 1,5 tot 5 uur.
Roodbuiklemuren zijn zowel ’s nachts als overdag actief en leven vaak in kleine familiegroepen. Vaak bestaat dit uit een volwassen paartje met hun nakomelingen. Het vrouwtje in de groep is vaak het meest dominant, zij bepaalt waar de groep gaat eten en wie haar partner wordt.
Voortplanting
Roodbuiklemuren zijn één van de weinige lemuursoorten die monogaam zijn. Vrouwtjes krijgen elk jaar, na een draagtijd van 127 dagen, tussen september en oktober één jong. In eerste instantie draagt het vrouwtje het jong mee op haar buik en later kruipt het op de rug van de moeder. Na een poosje gaat het jong uiteindelijk ook mee op de rug van de vader.
Kapgieren zijn redelijk klein in vergelijking met andere gieren en hebben geen kale kop en nek. De kop en nek zijn bedekt met lichtgekleurde donsveren. Hierdoor lijkt het net of ze een kapje op hebben.
Zwakke klauwen
In tegenstelling tot andere roofvogels hebben de meeste gieren geen sterke klauwen. Een levende prooi kunnen ze er dan ook niet mee vangen. Daarom eten ze voornamelijk dode dieren.
Gieren hebben meestal een donker verenkleed en een kale kop en nek. De palmgier lijkt met zijn lichte verenkleed en bevederde kop en nek meer op een arend dan op een gier. Daarom wordt hij ook wel gierarend genoemd.
Weinig aas op het menu
De palmgier eet minder aas dan andere gieren. Het menu bestaat voornamelijk uit vruchten van de oliepalm die ze op de kop hangend uit de boom plukken. Het dieet wordt aangevuld met insecten, vis en aas.
Bonte vari’s leven in groepen van zo’n acht dieren. Om met elkaar te ‘praten’, laten ze enkele malen per dag een hard, schor geschreeuw horen dat van ver te horen is. Ze hebben twaalf verschillende alarmroepen.
Een mond vol
Bonte vari’s maken een goed verborgen nest van takken en twijgen en werpen twee tot vijf jongen. Na een week draagt de moeder haar jongen mee in haar bek totdat ze groot genoeg zijn om zelf te lopen en klimmen.
Als jonge flamingo’s 5 tot 8 dagen oud zijn, verlaten ze het nest al. Al deze jonge flamingo’s verzamelen zich in één grote groep. Het is net een peuterspeelzaal voor flamingo’s.
Op één been
Flamingo´s staan tijdens het rusten vaak op één been om hun lichaam warmer te houden. Ze verliezen namelijk veel warmte via hun poten. Ook stoppen ze hun hoofd en nek onder een vleugel. Lekker warm.
